Nieuws

DC Roermond - Eureka, een relaas uit de eerste hand

Geplaatst op 20-12-2005

Een bijdrage van ooggetuige Wim Sanders

Nadat Willy en Leon op vrijdagavond in twee vooruit gespeelde partijen de tussenstand op 2-2 bepaald hadden, was het aan de overige dammers de taak de wedstrijd succesvol tot een einde te brengen.

Ikzelf heb mijn bijdrage tot dat doel niet kunnen leveren. Mijn partij duurde welgeteld 1 uur en 5 minuten. Een onzorgvuldigheidje in een Kelleropening kostte me twee stukken. Ik kon kiezen uit diverse slagmogelijkheden, maar hoe dan ook: altijd twee schijven verlies. Gedesillusioneerd gaf ik op. Bert, mijn tegenstander was hoogst verbaasd over de toegestoken hand en reageerde met: “Met één schijf verlies?” De schrik sloeg moe om het hart. Had ik het dan toch niet goed beoordeeld. Bovendien beschouw ik opgeven met 1 stuk achterstand in de opening als een nog grotere blunder dan dom in een zetje trappen. Maar goed, we hadden nog de hele middag de tijd om grondig te analyseren. Ik bleek het gelijk aan mijn kant te hebben. Alle varianten waren voor mij min 2. Ik had dus terecht opgegeven. Ook een voorzitter van de PLDB vergist zich wel eens.

Ondertussen de andere partijen. Peter kreeg van zijn tegenstander weinig ruimte om een aanvallende stelling op te bouwen. Vandecaetsbeek verdedigde zich goed, maar speelde niet foutloos. Toen de partij remise dreigde te worden, vergreep Raymond zich aan een zet waarbij het binnen 10 seconden uit was. Daarna was het Rob die twee punten voor ons binnenhaalde. Hij speelde een knappe partij tegen Leo Holtman die hij al eerder wist te verslaan tijdens het laatste LK. Rob wist Leo een schijfje af te snoepen en maakte gelukkig niet dezelfde fout die hij in de wedstrijd tegen Schaesberg maakte. Hij hield zijn hoofd koel en speelde de eindstelling zonder fouten uit. Ger had een sterke tegenstander en dus een zware partij. Maar Ger speelde goed tegen John Lewkowicz en het zag er lang naar uit dat beide heren de punten gingen delen. Totdat John na de eerste tijdcontrole een forcing nam die resulteerde in een overmachteindspel. Ger heeft het nog tot de 83e zet volgehouden maar kon toen niet anders dan opgeven. De stand was intussen 6-6 en het kon nog alle kanten op.

De kans dat we zouden winnen was klein maar een gelijkspel zat er nog zeker in. Vooral omdat Roy heel voordelig stond tegen Herman Peijnenburg. Alleen pech voor Roy dat Herman juist de enige zetten afleverde die naar remise leidden. Toen Roy de vergeefse moeite inzag, staakte hij zijn winstpogingen. Resteert nog de partij Hans Eikelenberg - Marius Coolen. Het was voor Hans een comeback en zijn onwennigheid leidde al in de 4e zet naar schijfverlies. Toch heeft hij flink tegengas gegeven en zijn tegenstander had weinig reden tot lachen. Een lachje verscheen pas toen hij na 5 uur spelen de felicitaties in ontvangst mocht nemen.

De eindstand 7-9 is een verlies met het kleinst mogelijke verschil. Dus we zullen maar zeggen: Volgende keer beter!