Nieuws

Vernieuwingen rond het dambord

Geplaatst op 23-12-2013
Hits: 2511

De afgelopen maand zijn her en der wat discussies ontbrand over het onderwerp 'vernieuwing in de damsport'. Wat betekent vernieuwing, wie houden vernieuwingen tegen?

Laten we eens kijken wat er binnen onze vereniging in de afgelopen jaren aan initiatieven zijn opgeborreld. Zie het als een verdediging voor de aantijgingen die ik uit diverse van bovenbedoelde stukken proef.

Uiteraard kent damclub Roermond een onderlinge competitie met als inzet het clubkampioenschap. Een toernooivorm die bijna ieder jaar in een vastomlijnd stramien verloopt: een enkelrondig rondtoernooi waarbij dus alle deelnemers elkaar één keer als tegenstander treffen. Meer dan eens (voor het laatst in 2013!!) is de leden voorgelegd om de onderlinge competitie in twee parallelgroepen te gaan spelen, met eventueel een kruisreeks om tenslotte tot een 'beste van de club' te komen. Het resultaat: de leden wijzen het idee opnieuw van de hand. Je kunt in dit geval het bestuur niet verantwoordelijk maken voor het niet doorgaan van voorgelegde veranderingen.

Naast dit clubkampioenschap kent Damclub Roermond een ééndaags sneldamtoernooi met als inzet het clubkampioenschap sneldammen. Idem een clubkampioenschap rapiddammen. Of dat vernieuwend is, is vers 2, het is in ieder geval iets dat afwijkt van het wekelijkse patroon.

Damclub Donderberg kende destijds haar jaarlijkse gongtoernooi, haar befaamde Donderbergtoernooien, het officieus teamkampioenschap van Noord- en Midden-Limburg in twee klassen (een halve competitie tussen vier verenigingen uit Noord- en Midden-Limburg met een gezamenlijke slotronde als apotheose).
De club speelde vriendschappelijke wedstrijden tegen diverse Belgische verenigingen (Zwartberg voorop), maar ook tegen bv. damclub Asten.

Welke Limburgse damvereniging durft het nog aan om een eendaagstoernooi te organiseren? De over de provinciegrenzen heen bekende VOS-toernooien, het Klandstaddamtoernooi, het DIOS-toernooi en het zojuist genoemde toernooi om de Donderberg Cup waren toch begrippen in het Limburgse damlandschap. De Inter-Limburg tussen de beide Limburgen stonden ooit 10 maal op de damagenda. Nostalgie? Is het vernieuwend dat we juist deze attractieve toernooien niet meer kennen? Wat is er voor in de plaats gekomen?

Het kampioenschap van Limburg sneldammen, ooit in Roermond terechtgekomen omdat de PLDB wedstrijdorganisatorisch klinisch dood was, beleeft dit jaar een mijlpaal. Er wordt voor de afwisseling (vernieuwend?) niet gespeeld in het vaste clublokaal, en het is er oergezellig. Menige Limburgse dammer kan dat uit eigen ervaring beamen.

Roermond speelde ooit wedstrijden in de openlucht op het grote dambord (op het mooie Munsterplein), scholen zijn bezocht, kontakten met scholen aan de andere Maasoever schopten het, mede door de inbreng van leden van onze vereniging, ver in de Limburgse schooltitelstrijd.

Binnen de club vonden er de afgelopen jaren trainingsavonden plaats. Frank Verdel, Paul Nitsch en Harry Velraeds traden op als coaches. Voor de liefhebbers: op 24 januari 2014 is Frank er weer!

Damclub Roermond organiseerde simultaanwedstrijden, gewone simultaans (Harm Wiersma, Paul Nitsch en Frank Verdel), kloksimultaans (Martijn van Gortel), alternerende simultaans (Paul Nitsch en Frank Verdel samen) en aanschuifsimultaans (Wiel Okrogelnik).

Enkele malen heeft de club een koppeltoernooi georganiseerd (twee spelers die alternerend tegen twee andere spelers aantreden). Het werd een succes.

De club heeft plannen gehad om een damnacht van de grond te tillen, maar dit stuitte op praktische bezwaren (om enkele puntjes te noemen; het moet voor een zaalhouder financieel interessant zijn om de zaak een hele nacht open te houden en het krijgen van een gemeentelijke (nacht)vergunning).

Damclub Roermond organiseerde meer dan eens op een van de eerste clubavonden van het seizoen een vooraf aangekondigd 'open huis', een activiteit die bij uitstek bedoeld is om niet-dammers te weg naar ons clublokaal te doen vinden, een kennismakingsavond bij uitstek.

In die lijn ligt ook de medewerking die de club verleende aan het opstarten van een damgroepje bij het activiteitencentrum nabij de Kapel in 't Zand. Aan onze inzet heeft het beslist niet gelegen, maar zowel de open huisdagen als de pogingen om elders in de stad een damkern in het leven te roepen leidden uiteindelijk tot een teleurstellend niets.

Regelmatig publiceert het huis-aan-huisblad De Trompetter een artikel(tje) over het verloop in de onderlinge competitie of over de verrichtingen van onze vereniging in de bondscompetitie. Het moge duidelijk zijn dat de bijbehorende kopij door de club zelf moet worden aangeleverd. Het is aan de redactie of aangereikte kopij al dan niet geheel of gedeeltelijk wordt geplaatst.

Je kunt je afvragen of al die extra's wel nodig zijn. Het antwoord is een duidelijk: ja, die zijn nodig. Voor de leden is het interessant om af en toe iets anders aangeboden te krijgen dan het geijkte competitieprogramma. Voor potentiële nieuwe leden is het een gerichte oproep om de nog-niet-dammers de sfeer binnen de club te laten proeven. Bij die extra's horen ook een jaarlijks uitje (zoals dit jaar een middagje boerengolfen), maar ook het even nakletsen na een wedstrijd of toernooi. Kijk eens hoe snel dammers vaak meteen na een wedstrijd richting huis tuffen. Een gezellige après-dammen is bij velen onbekend. Zo niet bij DC Roermond.

Ik wil twee opvallende zeer conservatief aandoende toernooien naar voren schuiven. De twee oudste meerdaagse toernooien worden al decennia lang ieder jaar volgens exact dezelfde toernooiformule georganiseerd. Een behoorlijk vastgeroest stramien dat (desondanks of juist daardoor) ieder jaar meer dan 100 deelnemers trekt. Blijkbaar zitten de deelnemers (!!!!) hier niet op een koerswijziging te wachten. Bij het ene toernooi is het spelen van twee partijen op één dag geen probleem, bij het andere is dit onderwerp ondenkbaar. Het zijn in de tijd gegroeide toernooi-eigens waarbij je vooral niets vernieuwends moet gaan doorvoeren. Behoud en koester wat je als toernooiorganisatie in al die jaren aan goodwill het opgebouwd.

Vernieuwend. Wat is vernieuwend? Doordammen was vernieuwend, maar stierf een zachte dood. De Delftse telling, tot in den treure gepromoot en in de praktijk getoetst, stierf een zachte dood. De drie-punten-voor-een-overwinning? Mooi bedacht, maar al vrij snel als niet vernieuwend van de hand gedaan. De plusremises, ze bestaat nog, in één land wel te verstaan.

Een alternatieve toernooivorm bedenken is leuk, en iets organiseren wat vanachter het bureau of vanaf de toog bedacht is, kan ook leuk zijn. Maar is het stabiel genoeg om over vijf jaar nog steeds dammers (of zij die dat willen worden) naar je clublokaal te lokken?

Onze Limburgse eindejaarssneldamtoernooien zijn razend populair. Waarom? Omdat het als damgebeuren een vernieuwend iets is? Nee hoor, de deelnemers vinden sneldammen, het jagen tegen de klok, leuk, en als het nergens om gaat kun je je uitleven tot je erbij neervalt. Sfeer en gezelligheid staan heel duidelijk voorop. In dat opzicht zijn deze toernooien wel degelijk vernieuwend. Maar het is ook duidelijk dat de niet voor sneldammen warm lopende dammer, heel gemakkelijk bij deze toernooien wegblijft.

Sneldammen met steeds korter speeltempo. Prachtig voor jongeren, maar al minder geschikt voor mensen op leeftijd (al weet ik niet bij welke leeftijd het breakeven-point ligt). Is dat leuk? Velen zullen meteen roepen: ja, dat is leuk, en zij die niet roepen delen die mening kennelijk niet.

Zo heeft elke toernooiformule zijn aantrekkelijke kanten. In 1948 kwamen honderden mensen in Limburg naar het dammen kijken toen hier het WK-circus neerstreek. Anno 2013 kijkt de dammer liever thuis of in de trein op zijn gemak naar een live-stream dan dat hij een bezoek brengt aan de speelzaal. Heel aantrekkelijk voor de organisatoren van dergelijke toernooien die het met een handjevol toeschouwers moeten doen. Tijdens het WK van 1973 mocht je de ene partij live in de toernooizaal volgen tegen betaling van tweeëneenhalve gulden. Die investering zie ik 'de dammer' van nu nog niet zo gauw doen.

Vernieuwing brengen is relatief.