Nieuws

Uit de oude doos: Damclub Roermond 1982-2007

Geplaatst op 26-01-2011
Hits: 3188

25 jaar Damclub Roermond

We duiken even in de geschiedenis.

Op 12 februari 1982 werd in Roermond, in het Trefcentrum De Donderie een damclub opgericht. De naam van de boreling werd Damclub Donderberg. Verschillende eerdere pogingen om in Roermond een levensvatbare damclub van de grond te tillen waren alle mislukt. Na enkele jaren werd die clubs noodgedwongen weer opgeheven.
Niemand kon op die bewuste februari-avond ook maar in de verste verte vermoeden dat die nieuwe damclub ooit haar zilveren bestaan zou vieren. Toch staan we vandaag aan het begin van een jubileumtoernooi waarmee het vijfentwintig jarig bestaan van de club wordt gevierd.

Damclub Donderberg kwam uitstekend uit de startblokken. De oprichtingsavond werd druk bezocht. Voordat eind augustus 1982 de eerste schreden werden gezet op het pad van de PLDB-clubcompetities had de jonge vereniging al diverse activiteiten georganiseerd. Zo kwam damvereniging Treebeek met een groot gezelschap naar Roermond om de Midden-Limburgers even aan het wedstrijddammen te laten ruiken.

Wat niemand voor mogelijk had gehouden gebeurde daar in de Donderie: de damclub begon aan een geweldige opmars. Meer dan 25 leden telde de club op een gegeven moment en dat leverde meer dan eens een overvolle koppienkamer op.

Het dammen in competitieverband was wel even wennen. Hoewel de club enkele ervaren krachten telde, waren de meeste leden toch helemaal groen wat het dammen in wedstrijdverband betreft. Met drie teams schreef de club in het eerste jaar van haar bestaan in voor de bondscompetitie. Het viertal Donderberg II werd in 1983 meteen kampioen. Het eerste seizoen leverde voor de hoofdmacht een topklassering op. Donderberg eindigde als goede tweede.

Willem van Rooy werd in 1983 de allereerste clubkampioen. We kennen allemaal zijn gedrevenheid wanneer hij eenmaal achter het dambord had plaatsgenomen. Hij kon het maar moeilijk vatten dat er leden waren, die plezier beleefden aan de wekelijkse clubavond, maar die niet bereid waren om andere dingen op zij te zetten voor het dammen. Dat pakte wel eens verkeerd uit. Het eerste clubkampioenschap werd beslist op een clubvreemde locatie, nl. ergens in een café in de binnenstad. De sfeer ter plekke bezorgde Wiel Okrogelnik een nederlaag, weg titelkansen.

In de daaropvolgende jaren zou Wiel op een niet mis te verstane wijze revanche nemen op zichzelf. Met uitzondering van het allereerste seizoen dus en later de twee seizoenen waarin Ger Pisters clubkampioen werd, pakte Wiel ieder jaar opnieuw het clubkampioenschap. Enkele malen moest hij daarvoor een beslissingsduel spelen, maar hij fikste het dan toch maar weer.

Enkele malen mocht de club een kampioenschap in de PLDB-competitie vieren. Eentje noemden we al. Die titels waren van die ongekende hoogtepunten die iedereen die er bij geweest is nog lang zal heugen. Promotie van de Eerste klasse naar de Hoofdklasse in 1985. Twee seizoenen konden we het daar bolwerken waarna degradatie onvermijdelijk was. In 1991 volgde opnieuw een kampioenschap met promotie naar de Hoofdklasse. Maar ook hier viel vrij snel het doek. In 1995 volgde opnieuw een terugkeer. In 1997 opnieuw kampioen en vanaf dat moment speelt de intussen damclub Roermond geheten vereniging in de provinciale Hoofdklassse, vanaf enig moment helaas de enige klasse binnen de PLDB.

Vanaf de oprichting in 1982 tot en met het seizoen 1988-1989 speelde de club met twee teams in de PLDB-competitie. In het seizoen 1995-1996 werd nog eenmaal met een viertal ingeschreven, maar dat werd geen succes.

Vanaf 1983 organiseerde damclub Donderberg vijf seizoenen op rij een Donderbergtoernooi. In eerste instantie met uitsluitend deelname van de clubs uit Noord- en Midden-Limburg, maar bij het eerste lustrum was heel dammend Limburg in De Donderie te gast.

Om in enkele trefwoorden de hoogtepunten van de club te noemen is bijna onbegonnen werk. Wat is een hoogtepunt? Moet dat persé op sportief gebied liggen? Of zijn er ook andere zaken die interessant kunnen zijn? Laat ik een kleine poging doen om enkele feiten te noemen die voor mij, als schrijver van dit artikel, onbetwiste hoogtepunten voor de club zijn:

Laat ik beginnen met het allersterkste punt: de onderlinge kameraadschap binnen de club is de pijler waarop de club stoelt, het argument waarom deze verenging het al 25 jaar heeft kunnen volhouden. Damclub Roermond heeft zich in al die jaren bewust nooit blindgestaard op alleen het prestatieve element. Natuurlijk: elke wedstrijd gaat de club er vol tegenaan, maar als de uitslag eens tegenvalt is dat geen ramp. Teleurstelling is er vanzelfsprekend wel, maar dat is anders dan kompleet uit het veld geslagen zijn.

De jarenlange reeks officieuze competitiewedstrijden tegen de damverenigingen uit Noord- en Midden-Limburg waren bijzondere hoogtepunten. Een competitie waarin uitsluitend gespeeld werd om de eer en de gezelligheid. Helaas is deze competitie - jarenlang zelfs in twee klassen afgewerkt - door het wegvallen van de clubs uit Noord-Limburg ter ziele gegaan, maar die wedstrijden, s'avonds gespeeld (half 2 's nachts thuiskomend) zou ik zondermeer nog eens willen beleven. De harde kern van HSDV Helden, vandaag onze gast, zal deze woorden beslist onderschrijven.

De propagandawedstrijd tussen dammers van Midden-Limburg en Zuid-Limburg onder de luifel bij V&D in 1982. wat een reclame voor het dammen. Lange rijen borden met dammers, een groot dambord op Limburgs mooiste plein, ons Munsterplein.
De simultaansceances van Ferdi Okrogelnik en Harm Wiersma, later de kloksimultaans van Paul Nitsch.
Deelnamen aan persoonlijke kampioenschappen, Wiel Okrogelnik werd ooit sneldamkampioen van Limburg, een prestatie die Jeroen Huskens en Leon Zeegers hem op lager niveau zouden nadoen.
Onze leden waren bij zowat elk toernooi aanwezig: bij Limburgse zusterverenigingen, maar evenzeer in Mühlhausen en Berlijn, om er twee uit te lichten. We speelden in Zwartberg en Sprimont, waren massaal aanwezig in de uit(!)-wedstrijd Limburg tegen Zeeland, Brunssum had een reeks Roermondse inschrijvers waar je koud van wordt.
Organisatorisch staat de club regelmatig haar mannetje, maar dat wist u al. Diverse keren was de club gastheer voor een of ander toernooi en meer dan eens organiseerde de club in samenwerking van de Limburgse Dambond met succes een provinciale damactiviteit.

Naast het dammen organiseert de club regelmatig activiteitein die op gespannen voet lijken te staan met het damspel, maar voor het bevorden van de onderlinge sfeer binnen de club zijn het geweldige opstekers. Beugelen, handboogschieten, fietstochten, we organiseerden het allemaal. Grandioze feesten in De Donderie (met een in eigen beheer verzorgde Surinaamse eettafel), in latere jaren (vanaf herfst 1998) de heerlijke buffetten van Ans in de sporthal of de barbecue van Dieter in de barre kou.

We waren dammend actief voor de jeugd op scholen, bij schooldamwedstrijden in de regio, we speelden zeskamps in de wijk. We speelden dam/schaakwedstrijden tegen de schaakclubs uit Roermond, kortom Damclub Donderberg en momenteel damclub Roermond is een uiterst actieve vereniging die voor geen kleintje vervaard is.

Wij hopen dat we nog veel jaren met zijn allen bij deze club het mooie damspel mogen blijven beoefenen.