Nieuws

DC Roermond magazine nr 160, 22 januari 2005

Geplaatst op 26-01-2005

DAMCLUB ROERMOND MINI-MAGAZINE

Seizoen 2004-2005, nummer 7
13e jaargang, nummer 160 22 januari 2005

Roderland in verlegenheid
Tijdens het eerste optreden van DC Roermond in het nieuwe jaar, de moeilijke uitwedstrijd tegen de oersterke koploper Roderland, was het clublokaal van damvereniging Roderland in een stormachtig Chevremont gedurende geruime tijd behoorlijk bezwangerd van een op handen zijnde sensatie. In de sfeervolle zaal van lokaalhouder van der Heyden hing minutenlang een verrassing van de eerste orde in de grauwgrijze lucht, maar toen de ontknoping van de wedstrijd zich aandiende bleek dat de Roermondse opmaat naar die sensatie helaas niet resulteerde in de fijnsnarige afwerking van de goede bedoelingen.
Het kleine onbetekenende Roermondse damteam nam tegen het op papier veel sterkere Roderland na anderhalf uur dammen een heel onverwachte 4-0 voorsprong. Het schrikeffekt dat dat bij de gastheren teweegbracht zorgde er nog juist op tijd voor dat de dame en de mannen van de thuisclub de koers konden wijzigen waardoor ze op de valreep toch nog de winst in eigen huis konden houden.
Wim Sanders was de eerste die een ferme tik uitdeelde. Mark Werrebrouck, keurig aan het hoogste bord gepositioneerd, is voor onze Wimme geen onbekende. Deze keer evenwel was Wim na afloop van de strijd een gelukkig mens.

Joep Bruggeman vergrootte de voorsprong naar 4-0 toen hij Roderlandvoorzitter Cor Bremmers naar een nul speelde.

De thuisclub was wakker geschud, en meteen goed wakker ook. Nu zegt een scoreverloop natuurlijk niet alles over een wedstrijd want terwijl de strijd aan die eerste borden ten einde was ging aan de overige borden de strijd op alle fronten in alle hevigheid verder. Dat resulteerde in vier Roderland overwiningen op rij.

De winst van Olga Kamychleeva op Leon Zeegers oogstte niet echt verwondering. Dat was wel het geval bij de winst van Brion Koullen die aan bord 3 Wiel Okrogelnik zijn derde nederlaag op rij bezorgde.

Roy Loor kon het in de sportieve strijd jammergenoeg toch niet bolwerken tegen de altijd strijdbare Maarten Everduim en de (d)Ekselse Rudy Claes bleek vandaag te sterk voor Peter Eikelenberg. Daarmee was onze voorsprong omgezet in een 8-4 achterstand.

En nog waren de vooruitzichten op een verrassing niet uitgesloten. Toen Jeroen Huskens nestor Hub Bremmers tot overgave dwong werd onze achterstand teruggebracht naar twee punten, en op dat moment was alle Roermonds heil gelegd in handen van Jack Sijbers.

Stiekem hoopten we op een overwinning van de Hertenaar, waarmee de wedstrijd voor ons een superuitslag zou opleveren.

Het mocht zover niet komen omdat de verdedigingstaktiek van onze Belgische damvriend De Baetselier de remise binnen handbereik hield. De punten werden inderdaad gedeeld, waardoor de wedstrijd voor DC Roermond een pijnlijk vervelende ontknoping kreeg.

O, wat waren we vandaag dicht bij een sensatie!

De uitslagen: Roderland - DC Roermond 9-7
M. Werrebrouck - W. Sanders 0-2 (1)
R. Claes - P. Eikelenberg 2-0 (6)
B. Koullen - W. Okrogelnik 2-0 (4)
O. Kamysjleeva - L. Zeegers 2-0 (3)
M. Everduim - R. Loor 2-0 (5)
H. De Baetselier - J. Sijbers 1-1 (8)
C. Bremmers - J. Bruggeman 0-2 (2)
H. Bremmers - J. Huskens 0-2 (7)

Stand na de 5e ronde:
Roderland 5 4 0 1 8 46
Cema/DVZ 5 3 1 1 7 45
Eureka 5 2 2 1 6 40
De Ridder 5 2 2 1 6 39
Schaesberg 5 2 1 2 5 45
DIOS 5 2 1 2 5 41
Roermond 5 1 1 3 3 34
Raes Maastricht 5 0 0 5 0 30

DC Roermond kan niet stunten tegen Roderland door Jo Gorissen



In de vijfde ronde van de Limburgse competitie werd fel gestreden om de punten. DC Roermond leek eventjes te gaan stunten in de uitwedstrijd tegen regerend kampioen Roderland, maar de Roermondenaren kwamen aan het eind net iets te kort. DV Eureka en Cema/De Vaste Zet hielden elkaar in evenwicht en dat voorbeeld werd gevolgd door Schaesberg en De Ridder. Raes Maastricht kon het ook deze keer niet bolwerken en verloor met 6-10 van DIOS.
In de wedstrijd van DC Roermond tegen Roderland leek een geweldige verrassing zich af te tekenen, want na anderhalf uur had de Roermondse ploeg een 4-0 voorsprong genomen. Wim Sanders wist Marc Werrebrouck combinatief te verslaan en Joep Bruggeman strafte een fout van Cor Bremmers genadeloos af. Toen schrok Roderland wakker en meteen was het raak. Er volgden vier overwinningen op rij en de Kerkraadse ploeg had een voorsprong. Het werd toch nog spannend toen Jeroen Huskens de nestor van het gezelschap, Hub Bremmers versloeg. De laatste partij moest de beslissing brengen. Jack Sijbers had een voordelige stand tegen de Baetselier, maar de Belgische Kerkradenaar liet zich niet meer verrassen en Roderland won op het nippertje met 9-7. Opmerkelijk in deze wedstrijd was overigens de derde nederlaag op rij voor Wiel Okrogelnik. Deze keer ging hij ten onder tegen Brion Koullen.
De wedstrijd DV Schaesberg tegen De Ridder was spannend. De Ridder kwam met zeven dammers opdraven en het leek een makkie voor Schaesberg. Maar schijn bedriegt. Binnen het uur had de ploeg uit Brunssum een 2-4 voorsprong genomen door overwinningen van Randy Cardozo en Juul Meesters. Nadat Bram Verhoef zijn partij in winst had omgezet stonden de ploegen weer op gelijke hoogte. Toen leek het mis te gaan voor Schaesberg. Overwinningen van Toon Pierik en Piet Moerenhout zorgden voor een 4-8 tussenstand. De Ridder leek regelrecht af te steven op een overwinning. Dat wilde Schaesberg niet laten gebeuren. Overwinningen van André Maertzdorf en broer Willy voorkwamen, dat Schaesberg tegen zeven tegenstanders het onderspit moest delven.
Het derde team van Raes Maastricht wacht nog steeds op het eerste punt in deze competitie. Ook tegen DIOS zat dat punt er niet in. Met 6-10 was DIOS te sterk en bezorgde Maastricht de vijfde nederlaag.
DV Eureka was er alles aan gelegen om de wedstrijd tegen De Vaste Zet in winst om te zetten. Winst zou immers de koppositie betekenen in de strijd om het Limburgs kampioenschap. Zover liet De Vaste Zet het niet komen. Met 8-8 hielden de ploegen elkaar in evenwicht. De uitslagen: Raes Maastricht - DIOS 6-10, Eureka - De Vaste Zet 8-8, Schaesberg - De Ridder 8-8, Roderland - DC Roermond 9-7.


De Ridder wacht gastvrij onthaal

Elke keer wanneer we een wedstrijd tegen De Ridder spelen gaan mijn gedachten uit naar mijn allereerste competitie-optreden, intussen alweer heel lang geleden. Op die zonnige herfstdag maakte ik mijn debuut in de Limburgse Dambond - de P van Provinciale werd er pas bij de statutenwijziging in 1983 aan toegevoegd - in de café die toen gedreven werd door de familie Oberije, gelegen was aan de Schinvelderweg, en die momenteel als De Kroeg in het Brunssumse bekend is.
Ik speelde destijds in het tiental van jeugddamclub Euskopos uit Rolduc-Kerkrade. Frans Klein was voorzitter van deze vereniging en hij was het die mij, en een drietal andere dammers uit mijn woonplaats, warm maakte om bij zijn club competitie te komen spelen. Het debuut werd in sportieve zin geen succes, maar het leidde er wel toe dat de belangstelling voor het echte dammen gewekt was. De gevolgen zijn bekend.
Ik speelde aan bord 7 tegen ene W.Mulder, op de tiende zet miste die meneer zowaar een damzet, en toen zijn buurman hem daarop enkele zetten verder attendeerde reageerde hij uiterst kribbig. Hij won de partij uiteindelijk toch met speels gemak, mijn team ging met 18-2 onderuit, waarbij de borden 1 en 2, Frans Klein zelf en Pierre Urlings, voor onze lichtpuntjes zorgden,
Bij De Ridder waren toen dammers van de partij als Juul Meesters, Juul Miedema, Wiel Lipniak en Jan Holtjer. Clubtrouw is trouwens iets wat bij De Ridder altijd heel hoog in het vaandel heeft gestaan en nog steeds staat.

Dat De Ridder een kweekvijver is van jong talent is alom bekend. Rob Haszing, Jo Schoenmakers, Huub Schuivens, Henk en Bert Roes, Hans en Ronald Tangelder, Hans Ladage, Harry Velraeds, Henk Stoop allemaal dammers die ooit bij De Ridder, en waarschijnlijk door Juul Meesters persoonlijk, tot het dammen zijn gebracht. De succesjaren van de club lagen dat ook met name in de periode waarin de aanstormende jongeren de dienst bij de club uitmaakten, halverwege de jaren zeventig derhalve.

Het laatste optreden van De Ridder in de KNDB-competitie is intussen ook al weer enkele decennia geleden, voor velen voltooid verleden tijd.

De confrontatie van DC Roermond met De Ridder die ons morgen te wachten staat is ook al weer de lange in een grote reeks. De Ridder verraste de Limburgse dammers dit seizoen heel aangenaam door na de derde ronde de eerste plek op de ranglijst in te nemen. Hoe was dat nu mogelijk? Intussen zijn de kansen op de titel wel gekeerd, enkele nullen brachten de club weer op aarde terug, een positie waar Roermond al vrij snel terechtkwam na een verliespost in de eerste competitiewedstrijd.

Wat kunnen we verwachten morgen?
Twee ploegen die niets meer te winnen hebben dus. Wellicht zullen bij De Ridder ook Piet Moerenhout en Toon Pierik van de partij zijn, de eerste al meer dan een halve eeuw lid van De Ridder en voor Toon zal dat moment ook niet er weg meer zijn. Met Wiel Schoemans en Leo Nagels en het talent Randy Cardozo brengt De Ridder toch behoorlijk wat damervaring in de strijd. Jeugdspeler Cardozo heeft intussen zich zodanig in de kijkers gezet dat een van de Limburgse topclubs hem als lid heeft ingelijfd, zodat hij daar zijn talenten verder kan ontwikkelen.

Roermond speelt dit seizoen erg wisselvallig. Het matige optreden tegen Schaesberg een tijdje geleden geleden, werd gevolgd door een verbluffend mooi optreden tegen kampioenskandidaat Roderland. Ternauwernood kon de Kerkraadse ploeg aan een verliespuntje ontsnappen. Het kan verkeren.

Het wordt eentonig, maar tegen De Ridder zijn we niet kansloos. We hebben voor ons eigen ego iets goed te maken, iets recht te zetten. We missen zaterdag in ieder geval Peter Eikelenberg, maar met Wiel Okrogelnik, Ger Pisters en Wim Sanders in de gelederen zullen we de De Ridders met open vizier tegemoet treden.