Nieuws

Roermond-Maastricht, vanaf de zijlijn

Geplaatst op 16-09-2008

Een bijdrage van Wim Sanders

We zagen er wel een beetje tegenop. Tegen de nr. 2 van vorig seizoen die een week eerder Eureka vakkundig inpakte. Maar ja, wij waren medekoploper. Van ons mocht ook het een en ander worden verwacht, toch?

O wat kwamen wij slecht uit de startblokken.

Binnen anderhalf uur stond het 0-4 voor de gasten uit Maastricht. De debuterende Djordy Suylen deed aan bord 8 zijn uiterste best om goed voor de dag te komen maar zijn tegenstander Cees Krottje had een tikkie meer ervaring. Ik schat iets van 70 jaar, maar evenzogoed alle lof voor Djordy.

Ook op bord 7 ging het mis. Joep Bruggeman greep de verkeerde schijf en zag met lede ogen hoe Berg en Terblijtenaar Theo Blom de partij naar winst voerde.

Door de vroege achterstand leken onze overige spelers wakker geschud, want de Roermondse diesel kwam daarna goed op gang. We liepen zelfs uit naar 8-4. Verantwoordelijk daarvoor waren Joost Heltzel, heel knap tegen Lou Chappin. Vervolgens Jack Sijbers na schijfwinst tegen Haye Kroodsma. Hij gaf daarna de winst niet meer uit handen.

Peter Eikelenberg deed een duit in het zakje door te winnen van Jo ten Haaf. Peter had hierbij het geluk dat Jo in een hevig gevecht tegen de wegtikkende minuten verwikkeld was. Tijdnood dus en Peter won de partij met de wind in de rug.

Dan was er ook nog Willy Okrogelnik die een mooie combinatie nam tegen Dré Verheggen. De overgebleven stand was voor de andere Berg en Terblijtenaar reddeloos verloren.

Eén luttel puntje waren wij nog verwijderd van een overwinning die wij voor aanvang van de wedstrijd voor schier onmogelijk hadden gehouden. Aan Joop Verstappen kwam de eer dit luttele puntje binnen te halen. Dat deed hij door een voortreffelijk gespeelde partij tegen Gijs Schoenmakers.

In de eindstand op het bord waren geen winst- of verlieskansen meer te vinden en doctor Gijs kon niet anders dan in remise berusten. Misschien waren er toch verlieskansen maar daarvoor moet je wel stomdronken zijn, wil je dat nog verprutsen.
De winst voor Roermond was binnen. Signaal voor onze laatst overgebleven speler om de teugels te laten vieren. Iets te hard laten vieren, dat wel, want Peter Hernaamt ging de boot in. Kapitein van dit zinkende schip was Ben Willems die de felicitaties hartelijk in ontvangst nam. Wel jammer voor Peter, maar hij vatte het laconiek op: de twee wedstrijdpunten waren gelukkig binnen. En wat we toen niet wisten: we zijn nu zelfs ongedeeld koploper. D.C. Roermond.

In de volgende wedstrijd tegen Eureka mag het een en ander van ons worden verwacht. Toch??