Nieuws

Historische zege DC Roermond in Maastricht

Geplaatst op 06-10-2003

27 september 2003

Een incompleet aantredende Damclub Roermond heeft in de Limburgse provinciehoofdstad voor een sensationele verrassing gezorgd. Met de overtuigende 11-5 overwinning bewees het Roermondse team zichzelf een geweldige dienst, zeker omdat het zelfvertrouwen na de nederlaag in de openingswedstrijd tegen DIOS toch wel een behoorlijk dreun had gekregen.
Ziekte van Jack Sijbers, verplichtingen jegens de baas bij Jeroen Huskens en verhinderingen van Roy en Jerry Loor, en dat alles gevoegd bij het ook al niet beschikbaar zijn van de niet-vaste competitiespelers was er de oorzaak van dat vanuit Roermond slechts zeven personen afreisden richting Maastrichts mooiste stadswijk, Biesland geheten. De eerstaankomenden aldaar kwamen letterlijk voor een gesloten deur, de kaffee (let op: met volgens het plaatse gesproken dialect de klemtoon op de eerste lettergreep) gaat normaliter op zaterdagmiddag pas om 14 uur open en dammers plegen nu eenmaal op een eerder tijdstip aan hun partijen te beginnen.
Toen de koppeling van de deelnemers bekend werd gemaakt was het voor de thuisploeg wel even schrikken. Niet de gedoodverfde kopmannen namen bij hun tegenstanders plaats achter de hoogste borden. Jac Hannen en Hans Eikelenberg werden voor de leeuwen geworpen, nog net niet opgeofferd, hoewel het er wel een beetje op leek. Het verrassingseffect had ook tot gevolg dat Wiel Okrogelnik en Peter Eikelenberg nu enkele plaatsen konden zakken.
Met een reglementaire overwinning van T. Blom zat Raes DC Maastricht al meteen op fluweel, althans zo leek het. Het zou heel anders gaan uitpakken, en dat alles vooral ten nadele van de thuisclub. Het was bepaald jammer dat zeker vier partijen door middel van een relatief eenvoudige combinatie werden beslist. Dat heeft er ongetwijfeld toe bijgedragen dat de eerste zeven partijen binnen drie uur waren beëindigd. Dat weerhield de spelers aan het nog resterende bord er niet van om nog rustig een anderhalf uur door te gaan met elkaar het damleven zuur te maken.
Na precies 82 minuten dammen werd de stand in de wedstrijd gelijk getrokken. Peter Eikelenberg strafte een ongelukkige zet van Lou Chappin af met een damzet: einde oefening. Lou gaf meteen op. Voor Peter, die zijn 200e competitiewedstrijd speelde, een aardige opsteker.
Ger Pisters zette Roermond op voorsprong. Hij vond in Ben Willems een willig slachtoffer toen deze in een nog neutrale stelling zomaar ene twee om vier toeliet. Wetend dat doorspelen in dergelijkestellingen doorgaans weinig kansrijk meer is, deed Ben wat je mag verwachten: hij bood Ger zij n gelukwensen aan.
Erg lang kon Roermond die voorsprong evenwel niet vasthouden, want Hans Eikelenberg, aan bord twee opnieuw Ber ten Haaf treffend, was eerder in de partij door middel van een zetje naar de damlijn verrast. Het duel tussen de beide oud-voorzitters van de PLDB werd besleht toen Ber de dam veilig achter zijn eigen linies kon brengen, waarna de dreigende werking die van dit machtige wapen uitgaat de strijd spoedig beslechtte.
Maar bij de 4-4 gelijk zou de oogst van Raes DC Maastricht ook blijven steken. Eerst was het Wim Sanders die de debuterende Maurice Marell liet zien hoe je een zwakke voortzetting kundig naar dam moet afwikkelen. Het incasseren van de beide punten was daarna een kwestie van tijd.
Leon Zeegers vond in de eveneens in competitieverband debuterende 12-jarige Vera Verheggen een van de weinige Limburgse wedstrijddamsters tegenover zich. Leon, zich het resultaat van zijn partij tegen Janine van der Host uit de wedstrijd Limburg - Zeeland nog herinnerend, vreesde al meteen het ergste. Het zou mee blijken te vallen. Vera ging in het middenspel in de spreekwoordelijke fout en toen was Leon er als de kippen bij om winnend voordeel te behalen.
Toen niet veel later ook Wiel Okrogelnik Dre Verheggen het nakijken gaf was de uitslag bekend: winst voor DC Roermond. Analyserend kwamen de spelers er achter dat de dammer uit Berg en Terblijt nog wel betere voortzettingen tot zijn beschikking had dan die hij in de partij koos. Gedane zaken nemen evenwel geen keer: bij schaken kun je de meeste stukken na een verkeerde zet weer op zijn oude positie positioneren, bij dammen kun je alleen maar vooruit, en eenmaal of de foute spoor blijf je aanmodderen.
Jac Hannen peurde uit zijn partij tegen Andy Damen een kostbaar punt en daar was hij maar wat blij mee. De analyses waarmee Truus 's avonds de partij tartte toonden evenwel duidelijk aan dat de Maastrichtenaar zo hier en daar wel enkele betere zetten tot zijn beschikking heeft gehad.

Bron: Mini-magazine nr. 148