Nieuws

Roermond oogst bewondering bij Eureka en krabbelt terug naar de derde plaats

Geplaatst op 18-11-2006

Anders dan de uitslag doet vermoeden heeft Damclub Roermond gisteren haar handen vol gehad aan een bijzonder sterk voor de dag komend Eureka, al gold die kwalificatie niet voor elk van de acht borden.

Eureka had bewust gekozen voor een laffe opstelling. De topspelers John Lewkowicz (rating boven de 1200) en Luc Masquelier werden door de teamleider gepositioneerd aan de borden 2 en 3, en dat was toch iets waarmee zijn Roermondse collega geen rekening gehouden had. Damclub Roermond trad derhalve aan met Wiel Okrogelnik en Peter Eikelenberg aan de twee hoogste borden in de hoop daarmee een gelijkwaardige confrontatie aan de top aan te gaan. Het liep dus anders.

Nu werd nestor Toon Pillich voor de leeuwen geworpen en hoewel Toon tegen Wiel Okrogelnik kranig verweer bood, mocht hij toch niet rekenen op een deel van de koek, laat staan aspiraties koesteren op een zege. Dat deed de sympathieke Hoensbroekenaar dan ook niet. Okrogelnik trok moeiteloos de winst naar zich toe.

Vooraleer Okrogelnik de gelukwensen in ontvangst mocht nemen had Joep Bruggeman de score voor Roermond geopend. Zijn jeugdige tegenstander in de persoon van Sylvia Ek, was niet opgewassen tegen de routine van de oud-Eurekaman. Sylvia heeft beslist bij haar op de club betere partijen gespeeld dan ze zaterdagmiddag tegen Roermond presteerde.

Met een 4-0 voorsprong dacht Roermond op fluweel te zitten, zeker met de wetenschap dat Jerry Loor, die in de opening op een wel bijzonder knullige wijze tegen Marcel Karssing een schijfwinst had kunnen pakken, regelrecht op een overwinning afstevende. Dat gebeurde evenwel niet. Karssing verdedigde zich bekwaam, en waarschijnlijk heeft de Maaseikenaar teveel vertrouwd op zijn materieel overwicht. De schijvenopstelling van de Eurekaman bood meer kansen op succes dan de nuchtere schijventeller deed vermoeden. Handig laveerde Karssing naar een verdiende puntendeling. Jerry zat er niet echt mee, elk puntje was immers meegenomen. Er waren op dat moment drieeneenhalf uur speeltijd verstreken.

Eureka scoorde tegen door toedoen van de jongste aanwinst, Janes de Vries. Deze in Limburg en omstreken bekende Belg, medio jaren negentig van de vorige eeuw enkele keren deelnemer aan het Brunssumtoernooi en oudspeler van Roderland, blijkt het spelletje met de 40 schijfjes nog niet te zijn verleerd. In een gewaagd gespeelde partij verraste hij zijn tegenstander Jac Hannen eerst met een niet moeilijke, maar wel verrassende slagwending die hem een schijf opleverde. Ondanks het materiele verschil bleef de stelling aan weerskanten uiterst explosief, en een falikante misrekening van de Roermondspeler (dat kon bijna niet uitblijven) betekende meteen het doodvonnis. Glunderend nam Janes de gelukwensen van zijn tegenstander en van zijn teamgenoten in ontvangst.

Bij de stand 3-5 was er voor Eureka nog niets verloren. Leon Zeegers had tegen Herman Pijnenburg mogelijkerwijs een miniem voordeeltje opgebouwd, maar dat leek voor de Roermondse fans nog geen reden voor een juichstemming. Ook in de partij tussen Jeroen Huskens en Leo Holtman zag het er op dat moment niet naar uit dat een van beiden de winst zou claimen. Ger Pisters en Luc Masquelier maakten er een interessante pot van waarbij vries en dooi voor beiden kon zijn weggelegd. Het bleef dus spannend, heel spannend zeg maar. Dat werd alleen maar erger toen Peter Eikelenberg tegen John Lewkowicz een van zijn manschappen kwijtraakte. Dat mag je tegen John niet overkomen, want met een schijf minder ben je tegen deze uitgekookte voormalige kampioen vanLimburg (1974) normaal gesproken kansloos.

De rust in de Roermondse gelederen keerde terug toen in de partij Zeegers - Pijnenburg de balans geheel onverwachts in Roermonds voordeel werd beslecht. "'Ergens"' moet er bij de Eurekaman in de koele berekeningen iets zijn misgegaan, want een direkte aanleiding voor een dreigende nederlaag was er hoegenaamd niet. Leon, de weg naar de felbegeerde negen punten voorbereidend, groeide meteen twee schoenmaten.

Op dat moment, vier en een half uur na aanvang van de wedstrijd, kreeg Jeroen Huskens duidelijk grip op de stelling van zijn tegenstander, Leo Holtman. Oppervlakkig gezien leek Jeroen langzaam maar zeker richting overwinning te kruipen en ofschoon het nog wel wat voeten in de aarde had vooraleer die winst werkelijkheid werd, de twee punten kwamen er en de Roermondse zege was een feit.

John Lewkowicz had intussen zijn stelling zodanig onder controle dat er voor Peter Eikelenberg geen ontsnappen meer aan was. Opgelucht haalde John adem, ook deze klas was geklaard. Voor zijn team mocht het evenwel geen soulaas meer bieden, de vierde nederlaag op rij was al een feit.

Vanuit een zes om zes leek het in de partij Ger Pisters - Luc Masquelier (Ger met zwart spelend) op een puntendeling uit te draaien. Op de een of andere manier is er in de partij toch iets gebeurd waardoor de man uit Herkenbosch zodanig voordeel kreeg dat hij alsnog de winst naar zich heeft kunnen toetrekken.

Roermond won aldus, redelijk overtuigend, met 11-5. En passant klom ons team daarmee opnieuw naar de derde plaats, omdat Schaesberg zo vriendelijk was om beide punten aan Roderland te geven.

Voor Leon Zeegers en Ger Pisters had deze wedstrijd tegen Eureka een extra feestelijk tintje. Allebei speelden ze hun 100e wedstrijd voor DC Donderberg / DC Roermond. Beiden konden hun jubileumpartij met een gave overwinning afsluiten, waarbij bij Ger nog de extra vermelding hoort dat hij nu in totaal 101 punten voor zijn vereniging heeft gescoord.