Nieuws

Valse start voor Roermond in PLDB-competitie

Geplaatst op 11-10-2014
Hits: 3259

Het zestal van Damclub Roermond heeft niet veel plezier beleefd aan de eerste ronde in de nieuwe teamcompetitie.

De sportieve verwachtingen op een goed resultaat in de strijd tegen het team van Schaesberg waren al niet bijster hoog gespannen, dat ons team er eenvoudigweg niet aan te pas zou komen hadden we niet voor mogelijk gehouden. Schaesberg won de wedstrijd simpel met maar liefst 11-1, en dat na een 10-0 voorsprong.
Jack Sijbers bereikte aan het hoogste bord een zwaarbevochten remise tegen Bert Verton.

Roderland DC won van Cema/De Vaste Zet. Het werd 7-5, een resultaat dat verkregen werd door een vijftal puntendelingen en een papieren overwinning voor de Kerkraadse formatie. De Geleense ploeg miste door een reeks misverstanden een speler.

Gastheer Raes DC Maastricht had geen kind aan de Eureka/DIOS-formatie. Ogenschijnlijk moeiteloos schoven de Sjengen hun tegenstanders van het bord. Het werd maar liefst 10-2.

==================================================================

In de aardige ambiance van de muziektempel van de Blauwe uit Vroenhove kwam de Limburgse subtop op damgebied zaterdag bijelkaar voor de openingsronde van de Limburgse damcompetitie. Een nieuwe formule, nu met zestallen, met als inzet het kampioenschap van Limburg, een titel waaraan verder geen rechten of plichten zijn verbonden. Dat laatste heeft onder meer ot gevolg dat deelnemers vrij en onbevangen an de wedstrijden kunnen beginnen en dat ze zich op het bord naar hartenlust kunnen uitleven, althans voorzover hun tegenstanders dat toelaten. Zes zestallen schoven achter de borden. Het is leuk, gezellig en bovenal spannend. De strijdlust onder de dammers is enorm en in elke partij wordt gevochten als leeuwen om een zo eervol mogelijk resultaat te bereiken.

Bij onze vereniging bleek vrijdag dat we ten hoogste een vijftal dammers op de been zouden kunnen brengen. Een telefoontje richting Maastricht gaf aan dat we vanuit Raes alle medewerking zouden krijgen om een van hun spelers als gastspeler bij DC Roermond te laten aantreden. De Limburgse dammers verdienen een compliment, want toen deze mededeling voor aanvang van de wedstrijden werd gedaan werd er geen enkele wanklank vernomen. Roermond mocht voor één wedstrijd een van de meest sympathieke Limburgse dammers in hun zestal verwelkomen: Cees Krottje, intussen 94 jaren jong, werd binnen het team welkom geheten als zesde man. En, eerlijk is eerlijk, Cees ging ervoor!

Voor DC Roermond begint de wedstrijd optimistisch. Zodra de teamopstellingen naast elkaar worden gelegd blijkt dat er mooie combinaties worden gevormd. Jack Sijbers mag aan het hoogste bord Bert Verton het leven zuur proberen te maken. Wim Sanders stuit op André Maertzdorf, Jeroen Huskens zit tegenover Wiel Maertzdorf. Jac Hannen zit oog in oog met Bram Verhoef, zijn Roermondse clubgenoot aan wie hij een plek in het tiental moest afstaan. Eddy Janssen treft het met Ton van Hove als tegenstander. Cees stuitte op Stephan Janssen, de Raesspeler die zaterdag in Schaesbergse dienst opereerde.

Voor Roermond was de ouverture niet best. Al heel vroeg in de wedstrijd deed zich aan het bord van Jeroen Huskens een klein incidentje voor. Jeroen raakte, per ongeluk, een schijf aan, en de wedstrijdbepalingen geven aan dat aanraken spelen inhoudt. De schijf in kwestie was niet de meest logische, sterker nog spelen van die schijf betekende meteen schijfverlies. Tegenstander Wiel Maertdzorf werd in verlegenheid gebracht. Laten terugzetten, of de regels strak toepassen? Hij koos uiteindelijk voor dat laatste, en dat is zijn goed recht (misschien wel plicht). Jeroen raakte dus al heel vroeg in de partij een houtje achter, en ofschoon hij nog heel lang doorspeelde (om Wiel Okrogelnik te citeren: bleef aanmodderen) was het natuurlijk een onbegonnen zaak om tegen de Schaesbergse nestor nog iets positiefs te bereiken.

Voordat Jeroen de punten bij zijn opponent inleverde wees het scorebord al 2-0 voor Schaesberg. Jac Hannen, de huidige koploper in de strijd om de Roermondse damtitel (voor hoelang nog), werd door Bram Verhoef volledig onder de voet gelopen. Verhoef bouwde een dijk van een centrumstelling op, waar de Roermondspeler wat randschijfjes met nauwelijks enige samenhang tegenover stelde. Enkele afwachtende zetten (Verhoef zag het als enkele zetten achter elkaar ''passen'') gaven de dammer uit Woerden de gelegenheid zijn voordelige stelling nog wat te optimaliseren. Een wel heel erg simpele damzet verloste de witspeler uit zijn lijden.

De stelling van Jeroen bood weinig aanknopingspunten op een mogelijke remise. Maertzdorf pakte de winst en daarmee leek de wedstrijd zo'n beetje beslist.

Wim Sanders speelde een goede partij tegen André Maertzdorf. Je kunt een partij verliezen, je kunt ook van het bord afgeschoven worden. De Limburgse veteranenkampioen speelde, zoals gebruikelijk, een gedegen partij en Wim stelde daar al zijn damkennis en damkunde tegenover. André won de partij.


In deze stelling speelde Wim 11-17?? Tegen een speler van het formaat André Maertzdorf kom je hier niet mee weg. Via 27-22 en 37-31 met de bijbehorende slagen ging de partij als een nachtkaarsje uit.

Eddy Janssen was tegen Ton van Hove hard op weg om een puntendeling te realiseren. De sluwe dammer uit Landgraaf had evenwel het geluk aan zijn zijde toen bleek dat in het eindspel de houtjes precies op de juiste plek stonden om Eddy van zijn begeerde remise af te houden. Jammer voor ons, want een deling van de punten was een waardige beloning geweest voor de strijdlust op het bord.

Bram Kole voorziet de partij op Toernooibase van hetvolgende kommentaar:

Wit vervolgt nu op de 45e zet met 45-40 en graaft daarmee zijn eigen graf.
De schakers zouden schaakmat zeggen. Want na (19-24) met de dreiging (18-23) mag de verdediging 40-34 niet (zie de partij). Helaas speelde Eddy die bewuste zet toch.... Het eindspelletje vraagt nog wel een tikkeltje secuur spelen, maar dat is van Hove wel toevertrouwd.

Nog vervelender ging het toe aan bord 6 waar Stephan en Cees een fel duel uitvochten. Cees, gehard door een tachtig jarig damleven, kan het zelfs op rijpere leeftijd zijn tegenstrever nog flink moeilijk maken. Het is al een geweldige prestatie dat hij op zijn leeftijd nog de concentratie kan opbrengen om vier uur lang gemotiveerd te blijven om een puntje te gaan pakken. Hij verdiende de remise, en de kans om dat puntje te pakken heeft er wellicht ook ingezeten, maar ook hier gold dat in het eindspel de schijven van Stephan precies op de juiste plek stonden om die tot een Schaesbergse winst te voeren. Wint voor Janssen derhalve, maar eerlijk is eerlijk, Krottje had een puntendeling meer dan verdiend, getuige de korte analyse die Bram Kole op Toernooibase aangeeft (waarvoor dank).


Hier gaat Cees de fout in op de 62e zet door meteen (27-31) te spelen. In de zaal werd meteen geopperd dat eerst (26-31) en (12-18) moet worden gegeven om dan met (27-32) het punt binnen te halen. Dat gaat echter ook mis door 10-05 (32-38) 05-32 (38*27) 26-21 (27*16) 12-08 enz.
Remise is wel het enkele offer (12-18) gevolgd door 27-31.
Wat ook kan is het dubbel offer (12-18) en (27-32). Nu is (26-31) wel remise omdat wit zijn eigen dam blokkeert.

De score was daarmee opgelopen tot 10-0 en sombere wolken deden een doemscenario vermoeden. Gelukkig voor Roermond kwam het niet zover. Bert Verton had tegen Jack Sijbers dan wel een dijk van een stelling op weten te bouwen met ruime winstkansen, in de praktijk speelde Jack van zijn kant een superpartij. Met gekruiste vingers bevocht hij een remise, een blauwe remise nog wel, en daarmee kon een nederlaag met maximale cijfers op de valreep worden voorkomen.

Met 11-1 ging de zege dus naar Landgraaf. We hielden rekening met een verliespost, maar niet met eentje van die omvang.

De spannendste wedstrijd was die tussen Roderland en Cema/De Vaste zet. Vijf remises toonden aan dat de krachtsverhoudingen tussen de twee teams uiterst gering zijn. Dieter van Gortel speelde knap remise tegen topspeler Rudi Claes, Martijn van Gortel remiseerde met Brion Koullen. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden besliste het lege Geleense bord de wedstrijd.

Raes DC Maastricht won met ruime cijfers van het Eureka/DIOS-team. Via Facebook gaf ik aan dat voor het verliezend team de rapen gaar waren. Bram Kole reageerde hierop het: Rapen gaar klopt qua uitslagen, maar de partijen vertellen toch wat anders zo af en toe. Gewoon leuke potjes gespeeld.. Jasper Kole zorgde voor de Heerlense/Brunssumse tegenstoot.

Op 8 november voert het damcircus voor de tweede ronde naar Treebeek.