Nieuws

Damthriller op zaterdag (door Eddy Janssen)

Geplaatst op 15-09-2009

Categorie: Provinciale competitie
Ingezonden door: Eddy Janssen
Geplaatst op www.damclubmaastricht.nl

Sommigen denken dat dammen een rustige en ééntonige sport is. Anderen vinden dan weer dat dammen geen sport is. Voor al deze ontwetenden volgt het volgende nagelbijtende verslag.
Dammen is immers een sport met passie en nagelbijten. Dammen staat voor sport en uithouding in de echte zin van het woord. Het verschil tussen drama en glorie hangt vaak aan een dunne zijden draad. Het relaas van de wedstrijd tussen Roermond en Maastricht is daar het zuiverste bewijs van.

Nooit eerder gierden de zenuwen zo door een damzaal. Dappere Lou zette een mooie stand op het bord tegen een kwieke tegenstander. Het leek er op dat Lou de eerste punten voor Raes Maastricht zou binnen halen. Maar niettegenstaande zijn creatieve partij moest Lou op het einde nipt de duimen leggen.

Op het bord naast hem, was ik zelf aan de slag. Mijn tegenstander haalde voordeel uit de opening, maar kort daarna wist ik het damlaken naar mijn kant toe te halen. Op het eerste zicht leek winst op komst, maar zoals de analyse achteraf aantoonde, was dit damzichtbedrog. Na twee ruilen kantelde de partij weer in het voordeel van mijn tegenstander, die een vooruitgeschoven stelling echter verkeerd beoordeelde, wat weer een volledige gelijke stand op het bord toverde. Uiteindelijk verloor ik na een stevige strijd mijn partij na een verkeerde beoordeling op het einde van de partij. Spijtig, maar dit is sport, want een puntendeling had hier denk ik rechtvaardiger geweest.

Ondertussen steeg samen met de spanning ook het puntenresultaat. Ten Haaf en Damen hielden de punten voor Maastricht, terwijl Schoenmakers de punten deelde.

Onze sympathieke voorzitter Dré Verheggen speelde een beer van een partij tegen Okrogelnik. Na goed weerwerk en een knappe partij leek remise in de maak. Maar dan sloeg ook hier het noodlot toe. Eén kleine zet op het einde van de partij zorgde echter voor de definitieve kanteling en ook hier haalde Roermond de twee punten binnen, waardoor het 7-5 werd.

De meeste toeschouwers en kenners gaven geen gulden, sorry euro, meer voor de puntenkansen van Maastricht. En inderdaad, voor Roermond kwam de acht op het bord na het terechte gelijkspel tussen Willems en Hannen.

Onze club was al aan het berusten in de nakende nederlaag. Het was immers duidelijk dat de winst voor Roermond voor het grijpen lag. Maar wij waren toch de dappere Limburgers en met een beetje geluk had het misschien net verschillend kunnen zijn. Maar goed, dat is het damleven nu éénmaal, nietwaar?

Maar dit is zonder Djoemai gerekend. Terwijl iedereen al aan het inpakken was, maakte hij sluw gebruik van een zwak moment van zijn nochthans geconcentreerde tegenstander. Deze keer was het een inschatting van een stand die in ons voordeel uitdraaide en zonder verpinken haalde Djoemai in een schitterend eindspel de winst naar Maastricht.

Gelijk!!!! Acht-acht. Champagne was er niet, maar vreugdedansen des te meer... Na de suspens van deze dag denk ik dat beide ploegen zich in het billijke resultaat kunnen terugvinden.

Bedankt Djoemai, we hebben van jouw partij enorm genoten.

Eddy (woeferke) Janssen (uw damreporter ter plaatse)

September 14, 2009, 6:28 pm - Andy
En wat voor een reporter! Ok, het is voor 'ons' Nederlanders/Limburgers/Maastrichtenaren even wennen, maar wat een fraai vocabulaire:
'De duimen leggen', 'Een beer van een partij spelen' en tot slot 'zonder verpinken'. Bedankt Eddy voor dit verslag, iedereen weet precies hoe je het bedoelt!

September 14, 2009, 3:41 pm - Effendy
Wat een mooie verslagen en wat een lofbetuigingen, altijd mooi om matchwinner te zijn, maar toch ook erg mooi hoe anderen hebben gespeeld en hoe wij als team nog allen aanwezig waren tot het eind. Bij Roermond was men grotendeels al weg en moest men thuis vernemen dat het toch nog een gelijk spel was geworden
Lullig voor Jeroen, die overigens zeer sterk speelde en een groot deel van de partij er veel beter voor stond. Iets meer lef en het was waarschijnlijk een ander verhaal geweest...